Utanc və stiqma: Fərdlər qida təhlükəsizliyi ilə üzləşdikdə,
onlar öz vəziyyətlərinə görə utancaq və ya damğalanmış
hiss edə bilərlər ki, bu da onları başqalarından kömək və ya
dəstək axtarmaqdan çəkinməyə vadar edir. Bu, bir təcrid
dövrünə və daha çox qida təhlükəsizliyinə səbəb ola bilər.
Narahatlıq və depressiya: Qida təhlükəsizliyi narahatlıq və
depressiya hisslərinə səbəb ola bilər, çünki fərdlər özləri və ailələri üçün qida təmin etmək qabiliyyətindən narahat olurlar. Bu hisslər qida təhlükəsizliyi ilə bağlı stiqma ilə daha da güclənə bilər ki, bu da fərdləri daha da təcrid olunmuş və ümidsiz hiss etdirə bilər.
Yemək pozğunluqları: Bəzi hallarda, qida təhlükəsizliyi yemək çatışmazlığının inkişafına kömək edə bilər, çünki insanlar qida təhlükəsizliyinə cavab olaraq həddindən artıq yemək və ya məhdudlaşdırıcı yeməklə məşğul ola bilərlər. Bu davranışlar qida təhlükəsizliyini daha da gücləndirə və davamlı psixoloji sıxıntıya səbəb ola bilər.
Travma: Qida təhlükəsizliyi yoxsulluq, zorakılıq və ya digər travma formaları yaşamış şəxslər üçün travmatik ola bilər. Travma narahatlıq, depressiya və digər psixi sağlamlıq problemlərinə səbəb ola bilər ki, bu da öz növbəsində qida təhlükəsizliyinə kömək edə bilər.
Sosial dəstək: Sosial dəstək fərdlərə ərzaq təhlükəsizliyini aradan qaldırmağa kömək edən əsas amildir. Bununla belə, stiqma və utanc fərdlərin sosial dəstək axtarmalarını və ya ərzaq yardımı proqramlarına daxil olmaqda özlərini rahat hiss etmələrini çətinləşdirə bilər. Bu, davam edən qida təhlükəsizliyinə və psixoloji narahatlığa kömək edə bilər.
Bütövlükdə, qida təhlükəsizliyinə səbəb olan psixoloji amillərin aradan qaldırılması bu mürəkkəb problemin həllində mühüm addımdır. Stiqmanı azaltmaqla, psixi sağlamlıq xidmətlərinə çıxışı artırmaqla və sosial dəstək göstərməklə, biz fərdlərə qida təhlükəsizliyini aradan qaldırmağa və ümumi rifah halını yaxşılaşdırmağa kömək edə bilərik.
