Müharibə əsas oyunçuların Osmanlı İmperiyası, Rusiya, Fransa və Böyük Britaniya olduğu Avropa gücləri arasında mürəkkəb siyasi, dini və ərazi mübahisələri şəbəkəsini əhatə edirdi.
Krım müharibəsinə səbəb olan əsas amillər bunlardır:
Dini mübahisələr: Balkanların çox hissəsinə və Şərqi Avropanın bəzi hissələrinə nəzarət edən Osmanlı İmperiyası müxtəlif dini və etnik qrupların müxtəlif əhalisinə ev sahibliyi edirdi. Osmanlı İmperiyasında pravoslav xristianların himayədarı olduğunu iddia edən Rusiya bölgədə nüfuz qazanmağa çalışırdı.
Ərazi ambisiyaları: Çar I Nikolayın dövründə Rusiyanın Balkanlarda ərazi ambisiyaları var idi və Qara dəniz regionunda öz təsirini genişləndirməyə çalışırdı. Daxili çəkişmələrdən zəifləmiş Osmanlı İmperiyası Rusiyanın təcavüzünə müqavimət göstərə bilmədi.
Müqəddəs Yerlərə Nəzarət: Müqəddəs Torpaqda, xüsusən Qüdsdə xristianların müqəddəs yerlərinə nəzarətlə bağlı mübahisələr pravoslav xristianlar və katoliklər arasında gərginliyi daha da artırdı, həm Rusiya, həm də Fransa nüfuz uğrunda mübarizə aparırdı.
Güclər balansı: Avropa gücləri arasında güc balansı və Rusiya təsirinin potensial genişlənməsi ilə bağlı narahatlıqlar Böyük Britaniya və Fransanı Rusiyaya qarşı Osmanlı İmperiyası ilə birləşməyə sövq etdi.
Müharibə 1853-cü ildə Rusiyanın Moldova və Valaxiya kimi Osmanlı ərazilərini işğal etməsi ilə başladı. Buna cavab olaraq Osmanlı İmperiyası Rusiyaya müharibə elan etdi. Münaqişə sürətlə böyüyərək Fransa və Böyük Britaniyanı Osmanlıları dəstəkləməyə cəlb etdi. Müharibə Alma döyüşü, Sevastopolun mühasirəsi və Balaklava döyüşü də daxil olmaqla böyük döyüşlər keçirdi.
Müharibə 1856-cı ildə Paris müqaviləsinin imzalanması ilə başa çatdı. Əsas nəticələr Qara dənizin zərərsizləşdirilməsi, hər hansı bir gücün regionda hökmranlığının qarşısının alınması idi. Osmanlı İmperiyası öz ərazilərinə nəzarəti saxladı və Qüdsdəki Müqəddəs Yerlər Fransanın himayəsi altına alındı.
Krım Müharibəsi Osmanlı İmperiyasında islahatlara ehtiyacın tanınması və gələcək münaqişələrin qarşısını almaq üçün güc balansının qorunmasının vacibliyini Avropa gücləri arasında dərk etmək də daxil olmaqla əhəmiyyətli nəticələr verdi. Bu, həm də hərbi münaqişədə dəmir yolu və teleqraf kimi müasir texnologiyalardan ilk geniş istifadəni qeyd etdi.