Bu obyektlərə sıradan çıxmış peyklər, istifadə olunmuş raket mərhələləri, parçalanma parçaları və toqquşmalar və ya digər hadisələr nəticəsində yaranan digər dağıntılar daxil ola bilər. Kosmik tullantıların yayılması bir neçə səbəbə görə peyk sistemləri və kosmik fəaliyyətlər üçün artan təhlükə yaradır:
Toqquşma Riski: Orbitdəki obyektlərin sayı artdıqca, kosmik zibil və əməliyyat peykləri arasında toqquşma riski də artır. Bu toqquşmalar “Kessler sindromu” kimi tanınan öz-özünə davam edən bir dövr yaradaraq daha çox fraqmentlər yarada bilər. Bu sindrom, bir sıra toqquşmaların kosmik tullantıların əhəmiyyətli dərəcədə artmasına səbəb ola biləcəyini və müəyyən orbitləri yararsız hala gətirə biləcəyini nəzəriyyə edir.
Peyk Bütövlüyü: Əməliyyat peykləri kosmos tullantılarının artan zədələnmə riski ilə üzləşirlər. Hətta kiçik fraqmentlər yüksək sürətlərinə görə əhəmiyyətli zərər verə bilər. Peyklər qoruyucu mexanizmlərlə təchiz oluna bilər, lakin kosmik tullantıların artan miqdarı potensial toqquşmaların qarşısını almağı çətinləşdirir.
Beynəlxalq Kosmik Stansiyanın (BKS) Təhlükəsizliyi: BKS və digər ekipajlı kosmik gəmilər də kosmik dağıntılardan risk altındadır. Bu kosmik gəmilərin orbitləri toqquşma riskini minimuma endirmək üçün zərurət yarandıqda tənzimlənir, lakin zibil kütləsinin artması bu işi çətinləşdirir və daimi monitorinq və düzəlişlər tələb edir.
Başlama Təhlükəsizliyi: Müəyyən orbitlərdə kosmik zibillərin olması yeni peyklərin və kosmik gəmilərin buraxılmasına mürəkkəblik və risk əlavə edir. Atəş aparatının mövcud dağıntılarla toqquşmamasının təmin edilməsi missiyanın planlaşdırılması zamanı vacib məsələdir.
Kosmik Fəaliyyətlərin Uzunmüddətli Davamlılığı: Kosmik tullantıların artan problemi kosmik fəaliyyətlərin uzunmüddətli davamlılığını təhlükə altına qoyur. Kosmik tullantıları azaltmaq və idarə etmək üçün effektiv tədbirlər görülməsə, müəyyən orbitlər istifadə üçün çox təhlükəli ola bilər və yeni peyklər üçün orbital yuvaların mövcudluğunu məhdudlaşdıra bilər.
Kosmik tullantıların problemini həll etmək səylərinə beynəlxalq əməkdaşlıqlar, kosmik gəmilərin utilizasiyası üçün təlimatlar və aktiv dağıntıların çıxarılması texnologiyaları üzrə tədqiqatlar daxildir. Bəzi təkliflər böyük dağıntıları tutmaq və orbitdən çıxarmaq üçün şəbəkələrdən, zıpkınlardan və ya digər cihazlardan istifadəni nəzərdə tutur. Bundan əlavə, peyk dizaynındakı irəliləyişlər, məsələn, deorbitasiya sistemləri və ya daha kiçik, daha asanlıqla parçalana bilən komponentlərdən istifadə etməklə, yeni kosmik tullantıların yaradılmasını minimuma endirməyə kömək edir. Qlobal kosmos ictimaiyyəti üçün peyk sistemləri və ümumi kosmik əməliyyatlar üçün kosmik tullantıların artan təhlükəsini azaltmaq üçün strategiyalar hazırlamağa və həyata keçirməyə davam etmək çox vacibdir.