Paul Gustave Dore (6 yanvar 1832, Strasburq, Fransa – ö. 23 yanvar 1883, Paris, Fransa) — fransız rəssamı, illüstrator və çap rəssamı. Dore əsasən ağac və polad oyma üzərində işləyirdi. Bir illüstrator kimi o, Fransa və İngiltərədə nəşr olunan bir çox kitabın illüstrasiyasını çəkmişdir.
Fransa
Dorenin illüstrasiyalarını əks etdirən ilk hekayə rəssamın on beş yaşında olanda nəşr olundu. Sonra Dore Parisdə ədəbi illüstrator kimi işləməyə başladı. Onun sifarişlərinə Rabelais, Balzac, Milton və Dantenin rəsm əsərləri daxildir. 1853-cü ildə Doredən lord Bayronun əsərlərini təsvir etməyi xahiş etdilər. Bu işdən sonra rəssam Britaniya naşirlərindən bir neçə sifariş, o cümlədən illüstrasiyalarla İncilin yeni nəşri aldı. 1863-cü ildə o, Servantesin “Don Kixot” romanının fransızca nəşri üçün illüstrasiyalar hazırladı. Cəngavər və onun xidmətçisi Sanço Panzanın bu təsvirləri məşhurlaşdı və sonrakı rəssamların, səhnə və kino dizaynerlərinin Don Kixotu şərhlərinə təsir etdi. 1883-cü ildə Edqar Allan Poun “Qarğa” poemasının böyük ölçülü nəşri üçün illüstrasiyalara görə Harper & Brothers nəşriyyatından 30.000 frank qazandı.
İngiltərə
1866-cı ildə hazırlanan İngilis İncil nəşri Dore böyük uğur qazandı və rəssam 1867-ci ildə Londonda öz əsərlərindən ibarət böyük bir sərgi açdı. Sərgidən sonra Nyu Bond küçəsində Dore Qalereyası yaradıldı. 1869-cu ildə William Blanchard Jerrold Doreyə Londonun hərtərəfli portreti üzərində birlikdə işləməyi təklif etdi. Jerrold ideyanı 1808-ci ildə Rudolph Ackermann, William Pyne və Thomas Rowlandson tərəfindən Londonun Mikrokosmosundan aldı. Rəssam bu beş illik layihə üçün naşir Grant & Co ilə müqavilə bağladı. Müvafiq olaraq, o, hər il üç ayı Londonda bu layihə üzərində işləyirdi və bunun müqabilində ildə 10.000 funt sterlinq qazanırdı.
Dorenin 180 qravürasından ibarət London: Həcc kitabı 1872-ci ildə nəşr olundu. Kommersiya baxımından uğurlu kitab dövrün tənqidçilərini qane etmədi. Bəzi tənqidçilər Dorenin Londonda yoxsulluğa çox diqqət yetirdiyini düşünürdülər. Art Journal rəssamı “gördüklərini deyil, təsəvvür etdiklərini” çəkməkdə ittiham edib.
Westminster Review qeyd etdi ki, “Doré bizə ən vulqar, alçaq eksteryeri ehtiva edən rəsmlər verir”. Lakin kitabın maliyyə uğuru nəticəsində Dore digər Britaniya nəşriyyatlarından da təkliflər alır. Rəssamın sonrakı əsərləri arasında Kolericin “Qədim dənizçinin cənnəti”, Miltonun “İtirilmiş cənnət”, Tennisonun “Kralın İdilləri” və Tomas Hudun və “İlahi komediya”nın əsərləri var idi. Onun rəsmləri Illustrated London News-da da dərc olunub. Dore ömrünün qalan hissəsini Parisdə keçirdi və ölənə qədər kitablar üçün illüstrasiya etməyə davam etdi. Öləndə Parisdəki Père Lachaise qəbiristanlığında dəfn edildi.
Həlimə Əliyeva
Vətən Naminə Mətbuat Xidməti
